Bundesliga houdt duidelijk van kampioen Bayern München
De Bundesliga in Duitsland gaat niet onopgemerkt voorbij. De Duitse voetbalcompetitie staat erom bekend, gemiddeld de meeste stadionbezoekers aan te trekken. Ook dit jaar [...]
Rode Duivels in 2018: Wereldklasse
Alleen tegen de wereldkampioen werd verloren. In het jaar 2018 speelden de Rode Duivels inmiddels vijftien wedstrijden. En veertien van de wedstrijden werd van de Rode Duivels niet gewonnen. Ergo: we staan nummer één op de wereldranglijst voetbal en zijn niet langer de underdog om de winst op een groot toernooi. Het was een mooi jaar.
Of eigenlijk, het jaar is nog niet voorbij. Er staat ons nog twee wedstrijden te wachten. We treffen IJsland op 15 november en op 18 november mogen we uit tegen Zwitserland. Beide nog te spelen wedstrijden vinden plaats in Nations League verband, en zijn als zodanig belangrijk voor het veroveren van een kaartje voor het EK in 2020. Maar zover is het nog niet, laten we terugblikken op het Rode Duivels Jaar 2018.
Fantastisch voorjaar
Weet u het nog, die anticipatie voor het WK in de vroege lente van 2018? Het eind maart dit jaar, het WK kwam al dicht bij, en Saudi Arabië stond op het programma. Met goals van Lukaku, Batshuayi en De Bruyne, en met prima spel, wonnen we de vriendschappelijke wedstrijd van Saudi Arabië met 4-0. Het hele land kon niet wachten tot we het WK eindelijk mochten beginnen.
Maar eerst nog de voorbereiding op het eindtoernooi: nog meer oefenpotjes. Deze keer tegen iets serieuzere tegenstanders als Portugal, Egypte en Costa Rica. Van Portugal werd niet gewonnen, ook niet verloren. De wedstrijden tegen de andere tegenstanders gingen met goed spel naar de Rode Duivels. We zagen toch eigenlijk het nationale elftal al met de hoofdprijs door de straten gaan.
We waren allemaal optimistisch, maar het grootste voetbalspektakel ter wereld moest nog van start gaan. Iedere voetbalfan keek hier al zo lang naar uit, maar dit jaar was heel België fan van de Rode Duivels. Ging het dit jaar dan gebeuren? Zouden de Rode Duivels echt in staat zijn de cup te pakken? Die vraag kon niet beantwoord worden voor we door de poulefase waren gekomen.
Prima groepsfase WK 2018
De eerste horde: Panama. Een klein voetballand, maar elk land dat zich naar het WK geknokt heeft mag met recht gevreesd worden, slechte landen doen niet mee. Toch werd Panama nooit echt gevaarlijk in de eerste wedstrijd van de poule-fase. De Rode Duivels werden nooit op een geloofwaardige manier uitgedaagd. Na veel kansen was het Mertens die met een fraaie trap de score openden, daarmee Panama op de knieën dwingend.
De volgende horde was Tunesië. Hazard moest wat van zijn toneelcapaciteiten aanspreken om zo te vallen dat hij binnen de zestien zou landen, maar de scheidsrechter ging er in mee en gaf een vroege penalty. Het was Hazard die deze zelf benutte. België was superieur, kwam 1-0 en ook 2-0 voor. Tunesië scoorde nog wel twee keer maar op achterstand kwam België nooit. De wedstrijd werd met 5-2 gewonnen door volwassen en ijzersterk spelend België.
De enige tegenstander van formaat in de groepsfase van het WK was Engeland. It’s coming home, zo was de overtuiging van de Engelsen over de belangrijkste voetbalprijs ter wereld. Maar dan moesten ze toch eerst laten zien van België te kunnen winnen, een land dat maar een fractie van het inwonersaantal van Engeland heeft. Op voorsprong kwamen we al vroeg en we gaven het niet meer weg. It’s coming home, als ze het over realiteitszin hadden dan hadden ze in Engeland gelijk.
Japan en Brazilië: hordes naar de top
Door de winst op Engeland stond België eerste in de poule. Een ideale positie normaliter maar de eerste plek bracht België op ramkoers met zowel Brazilië als Frankrijk. Maar eerst moest Japan nog even verslagen worden. Makkie, zou je denken, maar niet op het WK 2018. Want de kleinen versloegen de groten al vaker op dit toernooi en ook in deze wedstrijd liet Japan zien geen angst te hebben voor het sterkere België.
De eerste goal viel aan het begin van de tweede helft, de tweede goal was van gelijke klasse en ineens stond Japan met twee goals voor. Dit was echter voor de Japanse bondscoach geen rede een meer verdedigende aanpak te verkiezen, waardoor de ruimtes groot bleven, de Rode Duivels scoorden en onze hoop in leven bleef. De wangen van de scheidsrechter stonden al bol, zo dicht voor het eindsignaal werd de laatste en winnende treffer door Chadli gemaakt. We kwamen met de schrik vrij maar alles was nog mogelijk.
Het gevreesde moment was daar. Niet langer de tegenstanders die je met degelijk spel kan verslaan. Nee, tegen Brazilië is alleen geweldig spel genoeg. En dat was precies wat de Rode Duivels op de mat legden. Op elk vlak was elke speler aan Belgische kant net wat beter dan zijn Braziliaanse tegenstander. Tel daarbij op het feit dat de kanaries het krediet bij de arbitrage al eerder in het toernooi verspeeld hadden en er was maar één conclusie te trekken; de Rode Duivels zouden als winnaar van de mat stappen en door gaan naar de halve finales. En zo geschiede.
Frankrijk brug te ver
Een bovenliggende partij was er niet in de halve finale tegen Frankrijk, maar aan het eind van de match mocht Frankrijk naar de finale en België niet. De enige goal kwam van Umtiti uit een corner. Dat de wedstrijd niet meer goals kende kwam vooral door het uitstekende keeperswerk aan beide kanten. De droom van elf miljoen Belgen uiteengespat, maar we mochten met opgeheven hoofd naar de troostfinale.
Hier troffen we een oude bekende; Engeland. We wisten al dat we ze konden verslaan, want dat hadden we in de groepsfase al laten zien. Dat de Rode Duivels de mentale kracht vonden om ook deze wedstrijd met passie te spelen is ronduit bijzonder te noemen. De eerste wedstrijd, de eerste goal, en wel aan onze kant. Niemand zit ooit echt op een troostfinale te wachten maar we leerden van de Nederlanders al dat het veel uitmaakt of je een toernooi afsluit als derde of als vierde. De tweede goal bevestigde ons lot, we zouden als derde naar huis gaan.
In de Nations League maakten we onze nieuw verworven status meer dan waar, Zwitserland en IJsland werden verslagen. Het wordt nog een mooie afsluiter dit jaar en ook voor 2019 zitten we op rozen. Het is weer leuk Rode Duivel te zijn.
Related Blog
1 september 2017
Oorlog: Mourinho vs Pogba
Strijd in de gelederen bij Manchester United. Het conflict tussen de leermeester José Mourinho en middenvelder Paul Pogba lijkt steeds hoger op te lopen. [...]
4 december 2018
Simona Halep weer aan kop WTA Tour
Een dubbele fout op haar eerste match point, een ace op haar laatste, en ze is de twaalfde speelster die meerdere keren de Rogers [...]
14 augustus 2018