ATP Cincinnati toont weer een prachtig staaltje tennis
Een paar dagen geleden werd de finale van de Cincinnati Masters gespeeld. Het toernooi vond tussen 13 en 20 augustus 2017 plaats. In 1899 [...]
Gratis transfers pakken niet altijd goed uit
Het gezegde ‘voor niets gaat de zon op’ bestaat niet voor niks. Voor transfers geldt dat eigenlijk ook. Ze zijn bijna nooit gratis: er moet een agent betaald worden, loon, en soms zelfs bonussen worden uitgekeerd. Voor clubs kunnen zogenaamde gratis overstappen toch goed uitpakken wanneer ze geen transferkosten hoeven te betalen voor een speler en die toch kunnen toevoegen aan hun team. Echter, als iets te mooi lijkt om waar te zijn is het dat soms ook. Hieronder enkele voorbeelden van ‘gratis’ transfers die niet gunstig hebben uitgepakt vooral voor de spelers: ze werden uitgeleend, niet opgesteld of simpelweg weer ontslagen.
Winston Bogarde (Barcelona to Chelsea, 2000)
Voor zijn overstap naar Chelsea speelde Bogarde voor Ajax, Milaan en Barcelona. Niet de minste clubs om zo maar te zeggen, hij trok ook het oranje short van het Nederlands elftal 20 keer aan. Zijn overstap naar Chelsea gaf in eerste instantie van ook hoop. Maar een verandering in het management van de club in Stamford Bridge bracht voor Bogarde geen goed nieuws. Hoewel hij binnen was gehaald door Gianluca Vialli als verdediger, was hij verre van favoriet bij opvolger Claudio Ranieri die geen ruimte schiep voor de Nederlander bij Chelsea. Bogarde speelde maar 9 wedstrijden op niveau, ondanks dat hij 40.000 pond per week verdiende. Toen andere clubs interesse toonden in de verdediger wilde Chelsea daar niks van weten en Bogaarde bleef vier jaar.
Mark Bosnich (Manchester United to Chelsea, 2001)
Nog een overstap naar Chelsea die niet optimaal uitpakte. Mark Bosnich werd later door Sir Alex Ferguson ‘absoluut een professional’ genoemd en werd in 1999 nog een keer bijgetekend door Manchester United, acht seizoenen nadat de Rode Duivels had verlaten voor Ashton Villa. In 2001 verliet hij de club wederom ditmaal doordat Fabien Barthez in Machester arriveerde. De Australiër kreeg een contract aangeboden bij Chelsea voor 18 maanden, wat aanlokkelijk was voor de voetballer, die daarmee Carlo Cudicini uit kon dagen om te mogen spelen in het shirt met nummer 1 op de achterkant. Maar na 11 keer het veld op te zijn gegaan voor Chelsea moest de 30-jarige Bosnich alweer vertrekken uit west Londen omdat hij niet door een drugstest kwam in 2002. Bosnich heeft altijd vol gehouden onschuldig te zijn geweest en verklaarde dat er cocaïne in zijn drankje was gestrooid in een Londense nachtclub. “Ik was enorm geschokt” zo zei hij later, “het was een verschrikkelijke tijd…. Ik had mijn verdenkingen over hoe het allemaal was gegaan, maar ik heb het los gelaten. Mijn reactie was, als je denkt dat dit is wie ik ben, dan ben ik dat,” aldus Mark Bosnich.
Arnau Riera (Barcelona to Sunderland, 2006)
Het komt niet zo vaak voor dat spelers een overstap maken van Barcelona naar Sunderland. Wellicht was een het een vroeg teken aan de wand voor Arnau Riera, maar fans van de ploeg waren enorm blij met zijn komst. “Hij is een veelbelovende spelers” zo dacht manager Niall Quinn op dat moment. “Hij is een creatieve speler die wel van een tackle houdt. Hij heeft een fantastisch uithoudingsvermogen en hij is het type speler dat we in Sunderland wel kunnen gebruiken” aldus Quinn. Maar ondanks al zijn kwaliteiten wist Riera de verwachtingen niet waar te maken. Hij werd maar twee keer opgesteld voor Sunderland en werd in 2009 vrij gesteld door de club nadat hij lange tijd was uitgeleend aan Southend en Falkirk.
Ian Rush (Liverpool to Leeds, 1996)
Ian Rush speelde voor een tweede termijn bij Liverpool tot 1996. Daarna werd hij overgenomen door Leeds – een ploeg die net op de 13e plek was geëindigd in de Premier League dat jaar. De 34-jarige Welshman speelde niet meer zo veelbelovend als toen hij op zijn hoogtepunt was eerder in zijn carrière maar zijn fans bleven er van overtuigd dat hij met zijn scherpe instinct onmisbaar kon blijven voor een topclub in de Britse hoogste divisie. Het bleek niet zo te zijn. Rush scoorde nog maar enkele doelpunten tijdens ruim 40 wedstrijden die hij voor Leeds op het veld stond.
Joe Cole (Chelsea to Liverpool, 2010)
De aanvoerder van Liverpool was positief toen Cole de overstap maakte van Chelsea in 2010. Cole tekende een contract van vier jaar. Volgens aanvoerder Steven Gerrard kon Cole “alles wat Messi ook kan, zo niet beter.” De druk was daarmee weggelegd bij Cole natuurlijk. Meerderen speculeerden over de kansen die Cole bij Liverpool nog zou kregen maar in de praktijk pakte ook dit anders uit in Merseyside. Na nog geen 13 maanden spelen in Liverpool werd Cole uitgeleend aan Lille.
Jose Bosingwa (Chelsea to Queen Park Rangers, 2012)
Dit was een gratis transfer die absoluut niet goed uitpakte. In augustus 2012 kwam Bosingwa aan bij de QPR werd luid onthaald door fans aan de Loftus Road, nadat hij de Champions League met Chelsea had gewonnen een paar maanden eerder. In de tweede wedstrijd die hij voor de club speelde wist hij een doelpunt te scoren maar de toekomst was niet zo rooskleurig. De Portugees bleek niet de juiste man op de juiste plek. De rechtsachter vertikte het om op de reserve bank plaats te nemen tijden de derby tegen Fulham waardoor hij zijn club een flinke boete moest betalen als strafmaatregel.
Michael Owen (Manchester United to Stoke, 2012)
Owen verliet Manchester in 2012 voor Stoke maar een hamstring blessure bleef hem parten spelen tijdens de eerste maanden van zijn verblijf bij de club waardoor de overstap een telleurstelling was voor hem en voor fans in het Britannia Stadion. Owen moest zijn best doen om Peter Crouch te verdringen van de voorkeursplek die coach Tony Pulis aan zijn rivaal toebedeelde. De voormalige Liverpool speler wist zijn sporen niet te verdienen bij Stoke en stond niet in de basis van een enkele Premier League wedstrijd voor de Potters, hij werd voornamelijk als invaller ingezet.
Hoewel deze transfers niet zo gunstig hebben uitgepakt, blijft het spannend om te speculeren op de overstappen die deze zomer zullen plaatsvinden op Bet777 of Ladbrokes.
Related Blog
24 augustus 2017
Eden Hazard sportman van het Jaar 2018
Op het Sportgala in Brussel is Eden Hazard uitgeroepen tot beste sportman van het jaar 2018. Een Rode Duivel, al weer een Rode Duivel. [...]
6 februari 2019
Verzwakt België niet langs VS in Davis Cup
Afgelopen weekend stond België voor een monsterklus. De Verenigde Staten waren de tegenstander in de Davis Cup, het toernooi voor landentennis. Om de halve [...]
12 april 2018